همه ی خبرگزاری ها، اخبار روز، اخباری که امکان اش نبود رسانه ای شوند، وبلاگ هایی که مطالب شان دیده می شد، کمک به انتشار عکس ها و ویدئوهای جنبش سبز، بیانیه های موسوی و کروبی به طور خلاصه بگویم: "یک شبکه ی اجتماعی بسیار قدرتمند و کارآمد".
وبسایت بالاترین را بیش تر از انتخابات 88 شناختم. سیستم خیلی جالب و قانونمند در به اشتراک گذاری مطالب، تصاویر، اخبار و ویدئوهای مختلف که حتا قدرت این را داشت یک خبر کوچک را از خانواده ای نیازمند، به خبر روز تبدیل کند. رای دادن به شکلی بود که واقعن لینک ها بر اساس شایستگی به چشم می آمدند. حالا بماند که برخی هم شیطنت هایی می کردند ولی تقلب های شان زیاد به چشم نمی آمد. اما امروز این چنین نیست و واقعن گاهی فکر می کنم وارد فضای دیگری شده ام و فقط آدرس همان است.
حالا وارد بالاترین که می شوی امتیاز لینک ها شگفت زده ات می کند! لینکی درباره یک خاندان که شاید در دنیا جمعن چند هزار نفر طرفدار داشته باشند و می خواهند از یک "مستبد خونخوار" که یار شفیق اش "شعبان بی مخ است" قهرمانی تاریخی بسازند در عرض چند دقیقه ده ها رای می آورد ولی یک لینک درباره زندانیان سیاسی، نقض حقوق بشر، مسایل علمی و ... با جان کندن کاربران داغ می شود.
امروز در بالاترین طرفداران جنبش سبز و جامعه مدنی ایران مورد توهین های پی در پی قرار می گیرند و ادبیاتی که یک گروه کم تعداد (که البته هرکدام چندین "آی دی" دارند) راه انداخته اند آدم را یاد انجمن های وبسایت های بی در و پیکر می اندازد.
بدون شک وبسایتی با این حجم از لینک را کنترل مطلق کردن و جلوگیری کردن از هرگونه تخلف در آن ممکن نیست ولی شاید بتوان با جلوگیری از تخلفات و بی ادبی های مشهود که اکثرن هم از کاربران پرامتیاز سر می زند به بازگشت بالاترین به روزهای خوب اش کمک کند. این که هرکس آزاد است لینکی با محتوایی دل خواه منتشر کند به جای خود ولی منفی های بی مورد به لینک ها، فحاشی و بی ادبی در بخش نظرات، بالا آوردن یک لینک به صورت باندی و... چیزی نیست که بالاترین چند سال پیش دنبال می کرد.
وبسایت بالاترین را بیش تر از انتخابات 88 شناختم. سیستم خیلی جالب و قانونمند در به اشتراک گذاری مطالب، تصاویر، اخبار و ویدئوهای مختلف که حتا قدرت این را داشت یک خبر کوچک را از خانواده ای نیازمند، به خبر روز تبدیل کند. رای دادن به شکلی بود که واقعن لینک ها بر اساس شایستگی به چشم می آمدند. حالا بماند که برخی هم شیطنت هایی می کردند ولی تقلب های شان زیاد به چشم نمی آمد. اما امروز این چنین نیست و واقعن گاهی فکر می کنم وارد فضای دیگری شده ام و فقط آدرس همان است.
حالا وارد بالاترین که می شوی امتیاز لینک ها شگفت زده ات می کند! لینکی درباره یک خاندان که شاید در دنیا جمعن چند هزار نفر طرفدار داشته باشند و می خواهند از یک "مستبد خونخوار" که یار شفیق اش "شعبان بی مخ است" قهرمانی تاریخی بسازند در عرض چند دقیقه ده ها رای می آورد ولی یک لینک درباره زندانیان سیاسی، نقض حقوق بشر، مسایل علمی و ... با جان کندن کاربران داغ می شود.
امروز در بالاترین طرفداران جنبش سبز و جامعه مدنی ایران مورد توهین های پی در پی قرار می گیرند و ادبیاتی که یک گروه کم تعداد (که البته هرکدام چندین "آی دی" دارند) راه انداخته اند آدم را یاد انجمن های وبسایت های بی در و پیکر می اندازد.
بدون شک وبسایتی با این حجم از لینک را کنترل مطلق کردن و جلوگیری کردن از هرگونه تخلف در آن ممکن نیست ولی شاید بتوان با جلوگیری از تخلفات و بی ادبی های مشهود که اکثرن هم از کاربران پرامتیاز سر می زند به بازگشت بالاترین به روزهای خوب اش کمک کند. این که هرکس آزاد است لینکی با محتوایی دل خواه منتشر کند به جای خود ولی منفی های بی مورد به لینک ها، فحاشی و بی ادبی در بخش نظرات، بالا آوردن یک لینک به صورت باندی و... چیزی نیست که بالاترین چند سال پیش دنبال می کرد.
