هنوز هم از خودت و کارهای‌ات چیزی نداری که بگویی. حتا از طرف مقابل‌ات هم چیزی نداری که بگویی. همان‌گونه که چهار سال درباره‌ی ایران سخنی نگفتی و فقط صحبت از آمریکا و اروپا و فلسطین و اسرائیل و هزار کشور و منطقه‌ی دیگر کردی. دوست داشتم بشنوم که چه دفاعی قرار است از این همه ظلم بکنی. چه برنامه‌یی برای چهار سال آینده‌ات داری تا حداقل بدانم که نادم هستی، ولی بهترین دفاع را حمله دیدی. یا بهتر بگویم برنامه‌یی نداشتی که بخواهی رو کنی. چهارسال بی حرمتی به مردم و میهن‌شان کردی و حالا دل‌ات برای مردم سوخته؟ دل‌ات برای مردم نسوخت وقتی فرزندان‌شان را اعدام کردی؟ وقتی عیدشان را عزا کردی شرم‌سار نشدی؟ به سخن‌رانی میرحسین موسوی در 20 سال پیش استناد می‌کنی؟ چرا یک بار هم جر‌أت نکردی بگویی دولت آقای خامنه‌‌ای؟
چطور به محدودیت‌های 20 سال پیش استناد می‌کنی در حالی که در زندان‌های دولت تو اعدام‌ها شبیه به قتل است. ارازل در خیابان راه می‌روند و دانش‌جویان گوشه‌ی زندان جان می‌دهند. معلم‌ها در انتظار حکم اعدام هستند و کسانی که در دوران کودکی جرم کرده‌اند منتظر اعدام هستند.
چهار سال پیش هم همین‌طور شروع کردی. به جای این که دنبال مسایل مربوط به کشورت باشی، دنبال این و آن بودی. که جه کرده‌اند و چه نکرده‌اند.
موسوی هرچه که بوده و هست مودب است. آری موسوی با ادب است و این را به تو نشان داد. تو با بی‌حرمتی عکس همسرش را جلوی او گرفتی، اما او برنامه داد، راه حل داد، دلیل آورد که تو چه افتضاحی به بار آوردی. اما سخن‌های تو فقط تهدید بود و بالاخره هم موفق نشدی او را به سمتی که می‌خواهی بکشی. از وقت کم گفتی و ایراد گرفتی که چهار سال به من توهین شده. یادت رفته که چهار سال رئیس جمهور بودی؟
خودت هم می‌دانی چه کرده‌یی که ستادهای‌ات پر است از آدم‌های بی‌سواد و دخترهای معلوم‌الحال و پسران که از سر بی‌کاری به آن‌جا می‌آید. اما در مورد میرحسین موسوی این را با چشم خودم دیده‌ام که دانش‌جویان کلاس‌های خود را تعطیل می‌کنند تا به ستاد برسند.
تو که این ملت را سرافراز می‌دانی، خوشحال می‌شویم که بدانیم چه کسی آن‌ها را سرافراز کرد
چگونه می شود به آن کسی که می رود اینسان صبور، فرمان ایست داد؟
آزادباش
چطور به محدودیت‌های 20 سال پیش استناد می‌کنی در حالی که در زندان‌های دولت تو اعدام‌ها شبیه به قتل است. ارازل در خیابان راه می‌روند و دانش‌جویان گوشه‌ی زندان جان می‌دهند. معلم‌ها در انتظار حکم اعدام هستند و کسانی که در دوران کودکی جرم کرده‌اند منتظر اعدام هستند.
چهار سال پیش هم همین‌طور شروع کردی. به جای این که دنبال مسایل مربوط به کشورت باشی، دنبال این و آن بودی. که جه کرده‌اند و چه نکرده‌اند.
موسوی هرچه که بوده و هست مودب است. آری موسوی با ادب است و این را به تو نشان داد. تو با بی‌حرمتی عکس همسرش را جلوی او گرفتی، اما او برنامه داد، راه حل داد، دلیل آورد که تو چه افتضاحی به بار آوردی. اما سخن‌های تو فقط تهدید بود و بالاخره هم موفق نشدی او را به سمتی که می‌خواهی بکشی. از وقت کم گفتی و ایراد گرفتی که چهار سال به من توهین شده. یادت رفته که چهار سال رئیس جمهور بودی؟
خودت هم می‌دانی چه کرده‌یی که ستادهای‌ات پر است از آدم‌های بی‌سواد و دخترهای معلوم‌الحال و پسران که از سر بی‌کاری به آن‌جا می‌آید. اما در مورد میرحسین موسوی این را با چشم خودم دیده‌ام که دانش‌جویان کلاس‌های خود را تعطیل می‌کنند تا به ستاد برسند.
تو که این ملت را سرافراز می‌دانی، خوشحال می‌شویم که بدانیم چه کسی آن‌ها را سرافراز کرد
چگونه می شود به آن کسی که می رود اینسان صبور، فرمان ایست داد؟
آزادباش
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر