انتخاباتی که طبق برنامه پیش می رود

به ظاهر این بار همه چیز مرتب است. همه ی روال انتخابات آن گونه پیش می رود که سال 88 جلو نرفت. کاندیداها ثبت نام کردند. چند اتفاق غیر منتظره و مثلن هیجان انگیز مثل ثبت نام هاشمی و مشایی و رد صلاحیت شدن شان افتاد. اعتراضات قانونی انجام شد و هیچ کس هم حکمی بالاتر از شورای نگهبان صادر نشد تا قاطعیت این شورا زیر سوال نرود. کاندیداها خیلی متین و جدی در هدف شان جلوی دوربین صدا و سیما می روند و گاهی در این میان کسی مثل روحانی همه تک جمله هایی به زبان می آورد که حد اقل به گوش آن ها که هنوز کورسوی امیدی به اصلاحات دارند شیرین است.

مردم هم آرام تر از چهار سال پیش دنبال رویدادهای انتخابات هستند.همان حرف ها که بود هنوز هم شنیده می شود. نامزدها هم آرامتر هستند؛ کاری به هم نداشته اند تا الان. بی شک می دانند چه خبر است و شاید هم یک غافلگیری در راه باشد! بلاخره باید نظرها به سوی دو سه نفر بیش تر جلب شود. هرچه که هست باید آرام پیش برود تا احساس ها روی کار نیایند! عقل ها هم که مدت هاست روی کار نیستند پس می مانند چشم ها و گوش ها!

انتخابات پس از تغییرات 1357 در ایران خودش یک تاریخ است! تقریب تمامی انتخابات های ریز و درشت که در ایران برگزار شده شامل رویدادهای عجیبی بوده که تا سال ها اثرش روی شخص و اجتماع، روحیات جوانان، آزادی های فردی و اجتماعی و زوایای دیگر زندگی مردم باقی مانده. ولی امثال شاید این طور نباشد. انگار قرار است آب از آب تکان نخورد. انگار که یکی دو ماه دیگر کسی انتخابات یادش هم نخواهد ماند. انگار که قرار است همین که هست باشد و فقط ظاهر و لباس و لحنی جدید!

هیچ نظری موجود نیست: