خرداد خونین

تمام. همه چیز تمام شد. امروز نخستین روز از تیرماه 88 است. تیرماهی که با لباس سیاه وارد شد. با چشم‌هی خونین وارد شد. در سکوت وارد شد. طوری که کسی آمدن‌اش را نفهمید. امروز یکم تیرماه است و ما هنوز در غم و ناباوری‌یِ خرداد خونین خواهیم ماند. شک ندارم که روزی، خرداد خونین در صفحه‌ی تقویم جای خواهد گرفت و شهدای‌اش تا ابد در تاریخ باقی خواهند ماند. خرداد خونین کاش نبود. کاش هیچ‌وقت نبود. ولی هست و تکرارنشدنی خواهد بود.





سال‌ها پس از این، نوجوانی، شاید دبستانی، شاید سر کلاس تاریخ به این بیاندیشد که کدام‌یک از این موجودات همان اشرف مخلوقات است که خداوند به خلق کردن آن افتخار می‌کند؟ آن که به ضرب باطوم و چماق سر و بدن را خرد می‌کند؟ یا آن که به‌سکوت فریادی سر می‌دهد که دنیا را به شگفت وا می‌دارد؟ او خواهد اندیشید که این موجود، که تمایزش از حیوانات، نخست به خاطر حس ترحم و وژدان و دوم به خاطر عقل و هوشیاری‌اش است، همان است که تاب نمی‌آورد حق‌اش ذره‌یی پایمال شود؟


کسی که سال‌ها پس از این به تاریخ پر افتخار ایران می‌نگرد؟ این ماه را، این خرداد خونین را به نام چه‌کسی ورق می‌زند؟ به نام آن که در راه حق و در راه مبارزه با حق‌کشی کشته شده؟ یا به نام آن که در راه ظلم و در راه سرکوب حقانیت هم‌نوع‌اش را کشته؟
پاسخ‌‌ها را همه می‌‌دانیم.






به گزارش وبسایت کلمه، صفحه شخصی زهرا رهنورد و بیانیه‌ی وبسایت قلم، سایت قلم هک نشده است. در پی انتشار شایعات و هم‌چنین حذف شدن بیانیه‌ی ششم میرحسین موسوی این شبهه به وجود آمده بود که بنا بر تماس با مسئولین سایت برطرف شد. بنابراین هم‌چنان تأکید می‌شود که تنها سایت‌های رسمی هم‌چنان کلمه و قلم هستند.
*امروز؛ دوشنبه 1 تیرماه 1388 از ساعت 5 تا شش عصر همه با روشن کردن چراغ‌های ماشین‌ها و موتورهای خود اعتراض خود را به اقدامات وحشیانه‌ی نیروهای امنیتی و مقامات نشان خواهند داد.


پی‌گیری‌ی مطلب از:




صفحه‌ی شخصی زهرا رهنورد






آزادباشیم

هیچ نظری موجود نیست: