خردادِ تا ابد خونین






ماهی که میلیون‌ها نفر بر علیه امنیت ملی اقدام کردند. اما آیا هیچ ملتی بر علیه امنیت خودش اقدام می‌کند؟ امنیت ملی چیست و چه‌گونه به دست می‌آید؟ من حداقل این را می‌دانم که این‌ها امنیت نیست:

1- حمله به دانش‌گاه‌ها و خواب‌گاه‌های دانش‌جویی و بازداشت بدون جرم هزاران استاد و دانش‌جو.
2- بازداشت شخصیت‌های سیاسی‌‌یِ محبوب در میان مردم و شخصیت‌های برجسته‌ی محبوب‌ترین حذب رسمی در ایران.
3- به کار بردن خش.نت علیه مردمی که به جز خدا هیچ پشتوانه‌یی نداشته و ندارند.
4- قطع ارتباط مردم با کاندیداهایی که برای احقاق حقوق‌شان تلاش می‌کنند. قطع سیستم‌ها مخابراتی و ارتباطی‌یی که صاحبان‌اش مردم هستند.
5- گماردن تمامی‌یِ نیروهای امنیتی بر علیه مردم بی‌دفاع و بی سلاح، که جز سکوت حرفی بری گفتن نداشتند.
6- اقدام علیه امنیت مردم با استفاده از نیروهایی که مشخص نشد از کدام ارگان و سازمان آمده بودند.
7- متهم کردن مردم به کشتن یکدیگر!

که تمام این‌ها چیزی به غیر از ریخته شدن خون مردم بی‌گناه، زندانی شدن مردمی که حتا جرم خود را نمی‌دانند را در بر نداشت.

آزاد باشیم

هیچ نظری موجود نیست: