باز هم زدند. دختر نوجوان را، پسر جوان را و خانمی محترم را. باز هم با چشمان بسته اشک‌آور پرتاب کردند و ندیدند که آن‌جا پیرمردی و کودکی ایستاده. ندیدند که رهگذری می‌رود و بیماری می‌گذرد. باز هم اشک‌های پاکی از چشم‌ها سرازیر شد برای معصومیت و مظلومیت یک انسان. اما کسی نترسید و اگر ترسید برای خودش نترسید.
کروبی کتکخورد، محافظ‌اش راهی‌یِ بیمارستان شد، مردم کتک خوردند و باز هم ماندند. مردم درس دیگری به شاگر تنبل‌های کلاس آزاده‌گی دادند؛ که جواب خشونت، خشونت نیست چه برسد به به این‌که پاسخ آرامش را با خشونت بدهی! اما گویا این اذهان گرسنه را از خشونت سیراب شدنی نیست و زنده‌گی بدون خشونت را بر خویش حرام کرده‌اند.
دیدن ندارد، اما گفتن دارد که از ته دل می‌زند، آن کسی که بر صورت آن دخترک می‌کوبد، موی آن پسر را می‌گیرد و مانند قداره‌بندها با زانو به دل‌اش می‌کوبد. آیا روح این‌گونه موجودات به خشونت گرسنه است؟ آیا می‌توان گفت که این موجودات از روی اجبار و نه از ته دل به سرکوب مشغول هستند؟ آیا می‌توان پذیرفت که یک نفر با بی‌میلی به سمت هم‌وطنان بی‌گناه‌اش گاز پرتاب کند و چماق بکشد؟
تغییر - در سالروز ۱۳آبان; دیکتاتوری و استبداد نیروهای یگان ویژه سپاه و لباس شخصی علیه ملت ایران
تغییر - توهمات چندباره رسانه های دولتی و ۲۰:۳۰ نسبت به حضور عظیم جنبش سبز در سالروز ۱۳ آبان
تغییر - حمله صهیونیست‌وار نیروهای ضدشورش، لباس شخصی و بسیج به راهپیمایان و رهبران جنبش سبز
تغییر - حسین کروبی باتوجه به برخورد تند با پدرش: مسئولیت جان مهدی کروبی بر عهده حکومت است
نوروز - حمله شدید نیروهای انتظامی به مردم؛ جمهوری اسلامی متفاوت ترین راهپیمایی 13 آبان را تجربه کرد
نوروز - جلوگیری از خروج میرحسین موسوی از فرهنگستان هنر
نوروز - شلیک گاز اشک آور به سوی مهدی کروبی
موج سبز آزادی - لیست بازداشت‌شدگان مراسم راهپیمایی امروز
آزاد باشیم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر