چه باید گفت از این شور و شوق "سبز"؟ چه‌گونه باید بار این احساس زیبا را به دوش کشید؟ مگر می‌شود ملتی این‌چنین شجاع و دلاور؟ مگر ممکن است این‌طور سینه سپر کردن در برابر این هجوم ناجوانمردانه‌ی ستم؟ مگر قدیم‌ها نمی‌گفتند بالاتر از سیاهی رنگی نیست؟ من می‌گوین هست و "سبز" خیلی بالاتر لز سیاهی است! که اگر نبود این‌طور سیاهی را محو نمی‌کرد.
با وجود سرکوب‌های پیش از تظاهرات و تلاش برای کم‌رنگ‌تر شدن حضور مردم در مراسم مسالمت‌جویانه و ایران‌دوستانه‌ی روز دانش‌جو، هر لحظه بر این موج انسانی و کاملن مردمی و خودجوش افزوده می‌شود و چه‌قدر خوب است که کروبی و موسوی و خاتمی در این آستانه‌ی سبز سکوت کرده‌اند تا مردمی بودن و اندیشمندانه بودن این جنبش عظیم بیش‌تر به رخ کشده شود.
فیلتر کردن، ترساندن، بی‌گناهان را به زندان افکندن، بر دغ‌داران فشار آوردن و بسیاری دیگر از انواع مبارزات علیه مردم ایران هیچ‌گونه ضربه‌یی به پیکره‌ی سبز این جنبش وارد نساخت و آخر به همان جمله‌ی همیشه‌گی ختم شد که با هرگونه تجمع به جز مکان‌های پیش‌بینی شده برخورد خواهیم کرد. تدبیر قدرتمندان بیش از این باز نمی‌شود که راه بهتر و مسالمت‌جویانه‌تری برای پایان دادن به اعتراضات پیدا کنند و البته مدبری هم در میان‌شان وجود ندارد. گفتنی‌ها بسیار است اما همین جمله بس که دنیای مجازی و بی‌رنگ اینترنت نیز سبز شده!
تغییر - بیانیه شماره ۱ دانشجویان سبز دانشگاه های ایران به مناسبت ۱۶ آذر
تغییر - طنین الله‌اکبر سبزها در شب عید غدیر ایران را فراخواهد گرفت
تغییر - دعوت بیش از ۳ هزار دانشجوی دانشگاه تهران از موسوی و کروبی برای حضور در مراسم ۱۶آذر
تغییر - بیانیه دانشجویان دانشگاه آزاد تهران مرکز به مناسبت ۱۶ آذر: فریادهایمان در برابرسرکوب کودتاچیان رساتر خواهد شد
هرانا - واکنش مادر ندا به نمایش بسیجیان: دخترم را کشتید، سیاه بازی را تمام کنید
۱ نظر:
زنــــــــــده بـــــــــاد ایــــران
ارسال یک نظر