آن ها که آرای مردم را قبول ندارند، مردم را هم قبول ندارند

یادم هست. به خوبی هم یادم هست. سال 1388 که آرای مردم خوانده نشد و نتایج رای گیری به شکل غیر قابل باوری (حداقل نسبت به نحوه شمارش آرای امسال) اعلام شد، هنگامی که باشکوه ترین راهپیمایی های تاریخ معاصر ایران در سکوت مطلق و به شکل کامل مسالمت آمیز برگزار می شد بودند کسای که موسوی و کروبی و خاتمی را دست نشانده و انسان هایی فریب کار و ریاکار می خواندند که همه ی این کارها را برای فریب دادن مردم انجام می دهند.

اما مردم به خون کشیده شدند، اسیر شدند و کتک خوردند. باز هم این افکار دست از سر جنبش مدنی و مسالمت آمیز مردم برنداشتند و سعی در تحریک مردم به مبارزات مسلحانه و خشونت آمیز و خواستار اقدامات ماورای واقعیت و اکشن کردند (فتح صدا و سیما و حمله به کلانتری ها و ...) و جالب اینجا بود که با همه ی این تحریک ها که خارج از منش و هدف جنبش  مسالمت آمیز و مدنی مردم بود هیچگاه توجهی از سوی مردم صورت نگرفت.

تا رسیدیم به امسال...

تا قبل از اتخابات تعداد کسانی که قصد رای دادن نداشتند بسیار زیاد بود و در این شکی نیست. مناظره ها روی مردم تاثیر گذاشت (به ویژه مناظره سوم) و مردم در عارف و روحانی چیزهایی دیدند. روز به روز به تعداد مطالب بر علیه اصلاحات اضافه شد و عارف و روحانی هم دست نشانده و مزدور و خیانت کار نامیده شدند.

اصلاحات جلسه گداشت و عارف منافع خودش را فدای منافع بزرگ تر کرد و ساقه های سبز این بار تصمیم گرفتند به جوانه های بنفشه بپیوندند. باز هم توهین و باز هم تهمت و تحقیر اما باز هم بی اثر. حمایت هاشمی، خاتمی، بیت آیت ا.. منتظری، زندانیان سیاسی و... تاثیر خودش را گذاشت و ملت ایران پس از هشت سال به صور خودجوش به خیابان ها ریخت، از شادی گریست باز هم دنیا به احترام مردم ایران کلاه از سر برداشت.

این بار شگفت آور بود که حتا پس از شادی و شور میلیونی مردم این به اصطلاح دموکراسی خواه ها، شرم و حیای اندک را هم کنار گذاشته و با فحاشی و توهین به مردم احترام نگداشتند و با بدترین الفاظ به رایی دهندگان حمله کردند و مردم را با القابی زشت و خجالت آور صدا کردند و خودخواهی و تحمیل طلبی خود را بیش از پیش به نمایش گذاشتند.

پرسش ها اما اینجاست که کدامیک از این ها درد خانواده ی ندا را کشیده اند که مادر ندا هم به مردم تبریک گفت. کدامیک از این ها که به نام جنبش سبز ارد می دهند و هرکدام خود را عضو ارشد اپوزوسیون می دانند، الان می تواند ثانیه ای جای عماد بهاور باشد؟ آیا ادب و صبر موسوی را نشنیده و می بینند؟

خوب است که این بساط جمع شود و کسانی که این همه خود را نگران جنبش سبز نشان می دهند و ایران را آزاد و آباد می خواهند دست در دست مردم بگذارند و مانند بسیاری دیگر که به احترام رای مردم و مقاومت بزرگ شان همراه شدند، به مرد بپیوندند.


البته این مطلب شامل آن بزرگانی که رای ندادند و به رای دهنده گان هم احترام گذاشتند و با پیروزی مردم شاد شدند نیست

هیچ نظری موجود نیست: