تقویم، بدون 18 تیر

دیروز 18 تیر نبود.
چون 18 تیر سال‌های نه چندان دور در تاریخ ایران سکنی گزید و دیگر از تاریخ بیرون نیامد. آدم‌های 18 تیر هم به تاریخ پیوسته اند. 18 تیر فقط یک روز بود و دیگر هم در تقویم ایران 18 تیر وجود ندارد. کسانی در آن روز به پا خاستند حالا یا در اعماق زمین خوابیده اند و یا خود را به خواب زده اند. و چه سخت است این‌چنین خواب زده هایی را بیدار کردن.
کاش آن روزها دوباره برگردد و من بیش از یک کودک دبستانی باشم. کاش جای آن‌ها با این‌ها عوض شود. کاش شرمنده‌ی آن دلاورمردان نبودم.
حالا برنامه‌های تلویزیون‌های جهانی از نمادهای 18 تیر به عنوان معلم دروس زندان و دادگاه استفاده می کنند. اسم نمی‌برم چون برای‌شان احترام قایلم. ولی آن‌ها برای کسانی که به خاطرشان آزار دیدند، حبس شدند، مردند، گم شدند، دویدند و خون دل خوردند ارزش قایل نشدند.
حالا به جای زیاد شدن جمعیت 18 تیری، روز به روز بر مردمان ترسویی که همان روزها هم نان به نرخ روز می‌خوردند و قدمی برای حمایت از جوانان‌ وطن‌شان بر نداشتند افزوده می‌شود.
وای بر روزی که نماد آزادی یک ملت راه و چاه و چگونه‌گی فرهنگ حبس کشیدن را به رهروانش بیاموزد!!!
در ضمن فکر می کنم همین روزها سفارت آمریکا در زندان اوین راه اندازی شود و از همان‌جا هوا پیماهایی برای مهاجرت در نظر گرفته شود!!!!!!!!!

آزادباش

هیچ نظری موجود نیست: