تاریخ از آن چه بر سرت آمد، همیشه شرمنده خواهد بود. تاریخ خواهد گریست که چرا نتوانست نام تو را آن‌طور که می خواهد به خود به دوش بکشد. تو خود انکاری ندا! انکار استکبار و حق کشی. این ها به یاد ما خواهد ماند. همان‌طور که همه‌ی شهدای راه آزادی مانده‌اند و خواهند ماند. تو همه چیزی. ننگی و افتخار. شکستی و پیروزی. مرده‌ای و زنده. عاشقی و معشوق.
همه به دنبال قاتل‌ات می‌گردند. حتا قاتلان‌ات! آری آن‌ها هم خودشان را گم کرده‌اند.
آزاد باشیم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر