در خبرها خواندم که دو عزیزِ در بندِ راهِ سبزِ آزادی به علتِ بیماری در بیمارستان بستری هستند و از نظر جسمی در وضعیتِ مطلوبی به سر نمیبرند. از یک طرف متأسف شدم که این عزیزان چهگونه با این حالِ وخیم تا به حالا در زندانِ مخوفِ اوین زندانی بودند که به گفتهی خودِ مقاماتِ بلندپایه ایران شاه آن را برای شکنجهی زنانیان سیاسی ساخته بود و از طرفی خرسند شدم که این عزیزان به هر حال برای مدتی از زیرِ فشارهای روانی و شاید جسمی خلاص شدهاند. در هر صورت امیدواریم که پای همهی ایرانیان به بیمارستان کشیده شود ولی به اوین نه!
آدمی که با شرایطِ جسمییِ سلامت در اوین باشد باید زیرِ دستِ بازجوهای اعترافگیر بنشیند در صورتی که یک بیمار در بیمارستان مورد محبت پزشک و پرستارها قرار دارد! آدمی که در اوین است در عرض چهل روز بیست کیلو وزن کم میکند در صورتی که مریضها حداقل روزی دو وعده آب و غذا میخورند.
پس آقایانِ دکتر محسن میردامادی و بهزادِ نبوییِ عزیز! الهی که همیشه از این مریضیها داشته باشید تا از این گرفتاریهایی که حقتان نیست. همیشه زیرِ دستِ پزشک و پرستار باشید اما زیرِ توهین و تحقیر و بازجویی و بازجو و نگهبان نباشید. امیدواریم که سالم و سلامت شوید ولی در بیرون از زندان. حسنِ بیمارستان این است که چند تا آدمِ با سواد و مهربان میبینید که البته جای شک دارد که در بیمارستان هم دست از سرتان بردارند.
هرانا - گزارش پزشکی از شیوع آنفولانزای نوع A در زندان اوین
هرانا - یورش ماموران امنیتی به یک چاپخانه در تهران
هرانا - 8 دانشجوی دانشگاه چمران اهواز دستگير و به نقطه نامعلومی منتقل شدند
هرانا - دستگيرى دو دبير در كرج به اتهام قصد راهاندازى اعتصاب
هرانا - ۲۷ سال زندان برای " دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب
آزاد باشیم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر