امام حسین علیه السلام، سالار شهیدان، نمونه ی کامل و بی همتای آزادگان تاریخ و سمبل ایستادگی و عدم تسلیم شدن در برابر ظلم دین داشتن را در گرو ازادگی می داند. در روز عاشورا و روزهای پس از آن مأموران حکومت ایران این حدیث را نادیده گرفته و با خشونت و چوب و چماق و گلوله در تلاش بودند تا جلوی موج مردمی و سبزی را بگیرند که بدون خشونت آمد و وادار به دفاع شد و هیچ کجای تاریخ هم نوشته نشده که دفاع کردن خشونت است. مردم مسلمان ایران یا حسین گویان و یا ابوالفظل گویان و یا زینب گویان و یا فاطمه و یا علی گویان به مبارزه علیه بی عدالتی و ستم آمدند و امید داشتند تا یاد خون حسین و هفتاد و دو شهید کربلا شرم و حیایی در دل و مغز این تا دندان مسلح ها ایجاد کند.
اما همه دیدند که چه کسانی جلوی درب مسجدی که خانه ی خدا می نامندش با چوب و میله و شلنگ ایستاده بودند و مردم عزادار را متجاوز به ناموس می نامیدند. همه دیدند دختر خردسالی را که جلوی چشم پدر و مادر گریان اش طعم تلخ و سوز شدید اشک آور را چشیده بود.
استبداد برای پوشاندن جنایت های خونینی که در عاشورای حسینی انجام داد حالا کورکورانه و بدون لحظه یی اندیشیدن به این که دریا را نمی توان با پیاله ای از آب خالی کرد اقدام به بازداشت مجدد فرزندان بی گناه کرده تا کیهان بتواند مطالب متعفن اش را چاپ کند. هرچند که این وقت خوبی برای خندیدن به مزدوران نویسنده نیست اما پوزخند خودش به روی لب می آید.
نیروی سرکوب گر هم بیان کرده که فتنه گران را دستگیر کرده. ما خیلی خوشحال شدیم! اما وقتی صبح به سر کارمان می رفتیم فتنه گران طبق معمول جلوی درب مساجد ایستاده بودند. همانطور هم که آقای رادان اعلام کرد یک نفر از پل پرید پایین، دو نفر خودشان را جلوی وانت نیروی انتظامی انداختند و خواهرزاده ی جناب اقای میرحسین موسوی هم که معلوم نیست و البته از همین الان مشخص است که معلوم هم نخواهد شد.
در آخر این ظلم بزرگ و این فاجعه ی اسف بار را به تمامی ملت شریف و باغیرت ایران که نه به خاطر پول و گوشت و برنج بلکه به خاطر یک سبد کوچک آزادی جان نیمه جان شان را به کف می گیرند به خیابان می آیند و قصد آزاد ندارند و آزاد می بینند، تسلیت عرض می کنم.
آزاد باشیم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر