خیالات خام‌تان را برای خودتان نگه دارید! این افکار را که "جنبش سبز سرکوب شد" و "مردم ترسیدند" را دور بیندازیم و به فکر برنامه‌های آتی باشیم. ولی خوب است مقایسه دو موضوع مختلف با هم. چه روزهایی تظاهرات جنبش سبز موفق‌تر بوده است؟ روزهایی که به حرف و طبق راه‌کارها و برنامه‌های اعلام شده از سوی رهبران واقعی جنبش سبز (مهندس موسوی و آقای کروبی)، مردم به خیابان آمدند و روزهایی که به خواست و با راه‌کارهای خارج‌نشینانی که از مردم توقع اجرای رویاهای‌شان را دارند؟! چند روز از هر دو گروه تظاهرات را با هم مروری می‌کنیم.
روز 25 خرداد 1388:
آن روز تاریخی را همه‌ی جهان به یاد دارند که چه ضربه جبران‌ناپذیری به بدنه کودتا وارد شد. این تظاهرات یکی از تظاهراتی بود که موسوی، خاتمی، کروبی و بسیاری دیگر از چهره‌های شاخص در آن حضور داشتند، درست که در آن روز و پس از آن روز بازداشت‌های گسترده و بدون ترمز آغاز شد، اما حضور میلیونی مردم در حالی که فعالیت‌های اینترنتی هنوز به شکل امروز تشکیلاتی و منسجم نبود، اس ام اس قطع بود و راه ارتباط با موسوی فقط بیانیه‌های‌اش بود یکی از نقاط قوت و یکی از دلایل اوج‌گیری جنبش سبز بود.
چهلم شهدای سبز
یک روز تاریخی و یک پاسخ دندان‌شکن که به دعوت مردم انجام شد و کروبی و موسوی هم پاسخ مردم را با دعوت به بهشت زهرا و مصلی دادند. دو تجمع بزرگ در دو نقطه متفاوت تهران و حضور کروبی و موسوی در یمان خیل سرکوب‌گران، یکی دیگر از روزهای به یادماندنی را برای جنبش سبز رقم زد.
دعوت محسن سازگارا و محسن مخمل‌باف برای پاسخ به تظاهرات دولتی نهم دی 88
درحالی که جنبش سبز روزهای سخت تاسوعا و عاشورا را گذرانده بود یک پیروزی بسیار بزرگ کسب کرده بود، هم‌چنین در غم از دست دادن جوانان سبز و هم‌چنین خواهرزاده‌ی میرحسین موسوی نشسته بودة این دعوت بدون هدف و فکر که حدود 100 نفر را به میدان امام خمینی کشاند و به جز بازداشت چند شهروند بی‌گناه و کتک خوردن مردم.
دعوت از مردم برای حضور در ورز‌شگاه آزادی
دعوت چندباره از مردم برای حضور در ورزشگاه‌ها و عدم فراهم شدن شرایط برای حضور مردم. بارها و بارها دعوت‌هایی از سوی خارج‌نشینان انجام شد که نتیجه‌‌ای نداشت.
این فقط یک مقایسه کوچ بود و همه چیز حداقلپس از برگزاری مراسم دیروز برای همه روشن شد! بیست و دو بهمنی که ما ساختیم و دنیا هم آن را دید، اما بسیاری از خود سبزها از آن رازی نبودند! چهره‌های مغموم و ناراحت در میان حامیان دولت بسیار زیاد بود و اگر آن‌ها به جای گوش سپردن به حرف سازگازا و نبوی و طرح مسخره "اسب تروا" حرف موسوی را مبنی بر "حضور جنبش سبز با حفظ هویت" سرلوحه خود قرار می‌دادند این‌طور نمی‌شد.
اما در هر صورت حماسه‌ی بیست و دو بهمن به پیروزی‌های جنبش سبز اضافه شد، شاید این بار به خاطر حضور مردم سبز نبود! بلکه به خاطر این بود که ترس از جنبش سبز در نقطه نقطه‌ی خیابان انقلاب دیده می‌شد!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر